Dit gaat nu even niet over het vertrouwen van de consument in de economie maar andersom: vertrouwen bedrijven consumenten? Ik moest hier aan denken omdat ik hier in Duitsland even verbaasd was over het vertrouwen van de bediening bij groepsetentjes. Ik zal het uitleggen.
Het is hier zeer gebruikelijk dat iedereen apart afrekent, daar heb ik al een keer eerder over geschreven. Zelfs als mijn vrouw en ik uit eten gaan, wordt er aan het einde standaard gevraagd of we apart af willen rekenen of niet. Maar even terug naar die groependiners, de gangbare manier waarop dat gebeurt is als volgt: maaltijd is klaar, sommigen blijven met een borrel nog even hangen, anderen willen er vandoor en betalen hun rekening. Je zegt tegen de ober wat je hebt gegeten en gedronken en betaalt dat, maar er is natuurlijk niemand die controleert of je niet twee biertjes ‘vergeten’ bent. De bediening vertrouwt op de eerlijkheid van de consument. Ik vraag echter wel af hoe ze omgaan met een tekort aan het einde van de avond, maar waarschijnlijk gebeurt dit dus niet zo vaak.
Tegelijkertijd werd ik bij een recent bezoek aan Nederland geconfronteerd met een ander blijk van vertrouwen in de consument: de kassière-loze AH-to-go. Op Utrecht centraal kan je broodjes, drankjes en andere kleinigheden pakken en vervolgens betalen bij een zelfscanapparaat. Niemand die het controleert! Dat is nog eens vertrouwen in de klant! De cynicus zegt wellicht dat het puur economische logica is: het is blijkbaar goedkoper om rekening te houden met af en toe wat gestolen krentenbollen dan een kassière te betalen.
Het is hier zeer gebruikelijk dat iedereen apart afrekent, daar heb ik al een keer eerder over geschreven. Zelfs als mijn vrouw en ik uit eten gaan, wordt er aan het einde standaard gevraagd of we apart af willen rekenen of niet. Maar even terug naar die groependiners, de gangbare manier waarop dat gebeurt is als volgt: maaltijd is klaar, sommigen blijven met een borrel nog even hangen, anderen willen er vandoor en betalen hun rekening. Je zegt tegen de ober wat je hebt gegeten en gedronken en betaalt dat, maar er is natuurlijk niemand die controleert of je niet twee biertjes ‘vergeten’ bent. De bediening vertrouwt op de eerlijkheid van de consument. Ik vraag echter wel af hoe ze omgaan met een tekort aan het einde van de avond, maar waarschijnlijk gebeurt dit dus niet zo vaak.
Tegelijkertijd werd ik bij een recent bezoek aan Nederland geconfronteerd met een ander blijk van vertrouwen in de consument: de kassière-loze AH-to-go. Op Utrecht centraal kan je broodjes, drankjes en andere kleinigheden pakken en vervolgens betalen bij een zelfscanapparaat. Niemand die het controleert! Dat is nog eens vertrouwen in de klant! De cynicus zegt wellicht dat het puur economische logica is: het is blijkbaar goedkoper om rekening te houden met af en toe wat gestolen krentenbollen dan een kassière te betalen.