Ik moet bekennen dat ik een tijdschriftenfiel ben. Niet perse eigenaar van allerlei abonnementen, maar wel consument van losse nummers. In Nederland onder andere fan van Vrij Nederland en het net ter ziele gegane Bright (jammer), in Duitsland onder andere van NEON en de Stern. Meer dus een liefhebber van de achtergrondverhalen dan van de nieuwsberichten en daarom dus ook al een tijdje krantloos.
De tijdschriftenfiel kan in Duitsland zijn lol op want de gemiddelde kiosk heeft een assortiment waar je U tegen zegt. Kom daar bij de Bruna maar eens om. Ik was recentelijk in de boekwinkel op station Düsseldorf en daar hadden ze bijvoorbeeld een wand vol met muziektijdschriften, een wand vol met economiemagazines, een eiland vol met trein- en modelbouwbladen, een muur met mangastripboeken en nog veel en veel meer: Heerlijk om in rond te dwalen terwijl je op je trein wacht. Düsseldorf is natuurlijk een grote stad maar ook in Heidelberg met ~150.000 inwoners dus ongeveer de helft van Utrecht hebben ze een grote boekhandel op het station met een enorme verscheidenheid aan tijdschriften.
Het papieren boek mag dan misschien op zijn laatste benen lopen in Duitsland hebben ze daar blijkbaar nog geen last van. Hoe kan dat eigenlijk? Zouden de Duitsers meer tijdschriften en boeken kopen? Is het feit dat er gewoon veel meer Duitsers zijn dan Nederlanders voldoende om deze stationsboekhandels in leven te houden? Ik weet het niet, maar ik weet wel dat ik het bijzonder waardeer.
Het papieren boek mag dan misschien op zijn laatste benen lopen in Duitsland hebben ze daar blijkbaar nog geen last van. Hoe kan dat eigenlijk? Zouden de Duitsers meer tijdschriften en boeken kopen? Is het feit dat er gewoon veel meer Duitsers zijn dan Nederlanders voldoende om deze stationsboekhandels in leven te houden? Ik weet het niet, maar ik weet wel dat ik het bijzonder waardeer.